Door de regen naar Barchem

Na enkele dagen fietsen zit de routine er goed in. Wat we vandaag echter op deze reis meemaakten hebben we nog niet eerder meegmaakt, en trouwens op bijna geen enkele fietstocht.

Het regende een beetje bij vertrek in Ottersum en het nabij gelegen Ven-Zelderheide, waar Albert en Rita wonen. Maar bij de tocht door Duitsland, langs en door Kleve en Emmerich begon het allengs steeds harder te regenen, tot we nat tot in de schoenen waren. Na 40 km waren we weer terug in Nederland, en daar was eindelijk ook een gelegenheid om koffie te drinken, wat gelijk een lunch werd.

Op de foto kun je zien hoe Leo er aan toe was in dat cafetje. Na een eet- en droog pauze vervolgde we onze fietstocht. Eerst met nog een beetje regen, maar later werd het helemaal droog.

 Door al die nattigheid zijn we niet meer gestopt en in één ruk door naar Barchem gereden. Bij elkaar weer 90 km, en dit keer nat en verkleumd.

Het Woodbrooke hotel in Barchem is een overblijfsel van de Woodbrookers, de vereniging van religieus-socialisten die in Bentveld, Bennekom en Barchem zaten. En waar Leo in zijn jonge jaren vakantieweekjes mocht/moest vieren als Pa en Ma op cursus gingen. Van dat erfgoed likt hier bitter weinig over te zijn gebleven.

Maar de kamer is mooi en droog en de voorzieningen zijn prima. Nu hopen op beter weer, zodat we de komende rustdagen alles kunnen doen wat we willen.